Oma worden

 

‘Er is om mijn hand gevraagd.’ T kent de uitdrukking niet en zo verliest de opmerking al zijn waarde. Ik leg het uit en zijn ogen worden groot als schoteltjes. ‘Nou ja, niet voor mij en ook niet voor jou, voor Boefie.’ Ik vul de stilte in. Zijn jeugdvriendinnetje Lola is voor de 2e keer loops en haar baasje wil graag één keer een nestje. Dat schijnt ook goed te zijn voor een hondje en Boefie mag haar dekken.

 

 

Ik ga op onderzoek uit, vraag Boefie of hij vader wil worden, bedenk of ik ‘oma’ wil worden, wat heeft T te zeggen, overleg met een vriendin, maar eigenlijk moet ik bij mezelf te rade of ik er nog wel een hondje bij wil, want als ik één ding weet, is dat ik, als het nestje er eenmaal is, onmogelijk een kind van mijn hondje kan weigeren. Het is dat mijn huis te klein is (en dat ik ook nog kostwinner ben enzo), maar anders zou ik zo het hele nest overnemen. Het is een moeilijke beslissing.

 

 

En zou mijn hond, als hij eenmaal van bil is gegaan, niet ineens de smaak te pakken hebben? Hij ontmaagd nu al bijna elke avond zijn knuffel. Ik vind alleen technische details online hoe te dekken en zinnen als ‘Onervaren reuen moeten vaak wat afgeremd en gestuurd worden; in hun enthousiasme proberen ze de teef in de flank of op de kop te dekken, waardoor het sperma buiten de vagina terecht komt.’ Ik denk aan de cabaretière die boos tegen haar kind riep ‘ik had je door moeten slikken,’ maar dit werk bij honden vast anders.

 

 

En hoe zit het met inteelt bij honden? Met het GEWELD(dad)IG Filmfestival nog vers in mijn geheugen moet ik er niet aan denken om paps van dochter af te moeten trekken, of zou ik dan toch nog een mannetje willen? Vader en zoon. Wat wordt eigenlijk de kruising? Lola is niet helemaal bekend wat ze precies is (behalve superschattig), maar er zit vast een yorkshire terrier in. Ik vraag mijn vriend GOOGLE of dat al eerder is gebeurd: een pomeriaan met een yorkje. De meest schattige foto’s komen naar boven, sterker nog er is ook al een naam voor: PORKIE. Porkie! Dat had ik nou net niet moeten weten, nee zeggen wordt nu wel heel moeilijk.

 

 

Mijn vriendin komt ff langs om haar kerstdoos op te halen en voor ik er erg in heb schiet Boefie naar buiten. Zijn onrustige gedraai en deze spurt doet maar één ding vermoeden: Lola. En inderdaad, ze liep met haar baasje in mijn straat. Vol enthousiasme vloog hij op haar kerstdoos af en begon wild enthousiast te snuffelen. Ik had bijna niet meer na hoeven denken, maar Lola hield de boot nog ff af. Het lukte uiteindelijk om hem bij haar vandaan te krijgen, maar met moeite kon ik hem vasthouden. Een blik die lag tussen verliefd en stoned keek me aan. Boefie is er uit.

 

 

Misschien moet ik vanavond, All you need is love-avond, maar ff geen beslissing nemen. Ik moest al huilen bij de reclame, dus vrees dat ik vandaag zeker niet in staat ben om rationele beslissingen te nemen. Tissues op tafel en telefoon uit, ik heb nog een paar dagen voordat de kerstdoos van Lola echt open gaat. Wordt vervolgd.

 

Reactie schrijven

Commentaren: 0