Digitaal

Het is niks, dat de maatregelen langzaam worden versoepeld, maar het wordt ineens steeds drukker op straat en ik moet ook ineens weer van alles terwijl ik nog in standje bijstand zit en mijn IQ waarschijnlijk een procentpunt is gedaald. Hou daar ook eens rekening mee mensen.

 

Zo stond woensdagochtend mijn zoon ineens voor mijn neus. Mijn Rotterdamse ‘hebbie in bed gepiest- opmerking werd niet begrepen en voordat ik het wist stond hij in de douche. Het bleek, dat halverwege de meivakantie, de meivakantie op was gehouden te bestaan. Hij had gewoon weer les! Dat stond trouwens ook in mijn agenda, dat ding wat pre-corona gebruikt werd en van pas kwam en waar ik nu bijna achteloos de vele verjaardagsherinneringen wegklik en dus af en toe ook weer een belangrijke afspraak.

 

 

‘Goedemorgen T’, hoorde ik ook zijn mentor zichtbaar verbaasd antwoorden toen hij het digitale klaslokaal in kwam. Zelfs de docent moest ff wennen en speelde eerst nog maar even wat pianoklanken om de kids op te warmen voordat hij aan zijn wiskundeles begon. Ik kreeg ondertussen een mail van het Ziggodome: Trevor Noah komt op precies dezelfde datum een jaar later. Kunnen we dat niet met alles doen? Doen we 2020 aan het eind van het jaar gewoon in de herkansing?

 

 

Ik besloot ff een wasje te draaien tot groot genoegen van mijn hondje. Met zijn koppie draaide hij mee om de was te volgen, heel meditatief. Net toen ik had besloten om er naast te gaan zitten om ook zen te worden, kwam er water bij en dat geluid schrok hem wakker uit zijn meditatie en hij blafte, ik bedoel kefte de hele buurt bij elkaar. Dan maar koffie.

 

 

Ik had in de ochtend een digitale meeting, seinde mijn zoon in, dat hij zich koest moest houden en vroeg hem of hij om 12 uur de hond wilde uitlaten, want dan zit ik hoogstwaarschijnlijk nog in gesprek. Het blijft bijzonder, digitaal vergaderen. Ik verruilde de bank voor de eettafel om te voorkomen dat er de hele tijd een hond over mijn toetsenbord loopt en door het beeld springt. Dat vond Boefie maar raar en probeerde dan ook als een waar circushondje op mijn schoot te springen. De hele tijd een overenthousiast hondje in je rechterooghoek helpt niet bij het serieus meevergaderen, dus nam hem maar op schoot, dat was ook geen succes.

 

 

Mijn telefoon lag naast mijn scherm dus ik drukte op het icoontje van mijn zoon (zo verleidelijk om zoontje te tikken nu), zodat zijn telefoon over zou gaan. Dan snapt hij vast de hint, dat hij even naar de kamer moet komen. Nee dus. Na 3 verwoede pogingen liep ik dan zelf maar even snel naar hem toe, gaf hem Boefie en deed de deur dicht. Snel terug.

 

 

Bijna aan het eind van het gesprek besloot mijn zoon zijn borden en glazen naar de keuken te brengen (zoals geleerd). Toen hij met veel kabaal de kamer in kwam en zag dat ik nog aan het bellen was concludeerde hij dat hij nu niet ongezien de keuken in zou kunnen komen. Voorzichtig schoof hij de vuile vaat achter mijn laptop en kroop op de grond om me heen, tot grote hilariteit van mijn hondje. Na het overleg ging ik maar even verhaal halen. ‘Je had ook even kunnen zeggen “mensen, ik kom zo terug, even snel mijn hondje aan mijn zoon geven.”, omdat je een vergadering hebt betekent het niet dat je ineens geen zoon meer hebt.’ Touché.

 

 

M’n neefje ging vandaag weer terug, maar hij moest nog wel ff afscheid nemen van de hond. Ik kwam terug van de hondendate en liep hem op straat tegemoet terwijl zijn vader net de auto parkeerde. Ik begroette mijn (ex)zwager en ze namen uitvoerig afscheid van Boefie. Nog ff hebben over voorval van gisteren? schoot er nog even kort door mijn hoofd, maar deed het maar niet, hij ook niet. Oma kwam ook nog ff aangetuft op haar brommertje en Boefie wist nu niet meer waar hij nou de meeste aandacht zou krijgen. Met de belofte om een volgende keer de brandgrens te lopen of misschien zelfs in de zomer het Pieterpad namen we afscheid.

 

 

Online deed ik nog ff wat promo’s voor vriendinnen. Om de Corona door te komen zijn ze alternatieven gaan bedenken of weer oppakken. Zo maakt de één van mooie Afrikaanse stoffen, naast allerlei gebruiksartikelen, nu ook mondkapjes en heeft de ander haar prachtige sieradenlijn nieuw leven in geblazen. Zal ik mijn blogs op marktplaats zetten???

 

 

Ik wilde vroeg naar bed, maar eenmaal daar kon ik de slaap niet vatten. Ik probeerde een slaapmeditatie, maar mijn gedachten gingen aan de haal na de intro met wat je allemaal niet mocht in de slaapkamer ‘de slaapkamer is alleen voor slapen en seks.’ eindigde ze dit onderdeel. Ik schrok dan ook toen ik de zalvende stem weer hoorde, want moest van ver komen en even dacht ik dat mevrouw naast me in bed lag. De meditatie was geen succes, maar uiteindelijk lukte het me om haar functie van wat je doet in de slaapkamer te vervullen. En ondanks een onderbroken nacht ben ik weer klaar voor een nieuwe dag. Kom maar op.