De dag begon vroeg, mn blog stond ook veel eerder online dan normaal, ik had namelijk afgesproken met mijn vriendinnetje. Lekker wandelen in het groen. Het idee was halverwege af te spreken, maar aangezien ik geen auto meer had deden we gelijke reistijd, ik half uur fietsen, zij half uur rijden. Het werd de Carnisse Grienden. Spannend, want de hond was zo’n afstand fietsen niet gewend. Ik nam dan ook een mand mee, zodat hij lekker kon gaan liggen onderweg, NOT!
Het was een mooie route met veel groen, het begon in ons eigen Zuiderpark en daarna door Barendrecht, stukje Rhoon en vervolgens arriveerden we bij de Carnisse Grienden, ik was er nog nooit geweest. De parkeerplaats was gesloten, dat beloofde dus een rustige wandeling te worden. Ik leerde dat de bomenrij waar we langs liepen, knotwilgen waren en dat je het eind van de dovenetel kan opzuigen, dat smaakt naar honing. Met de kennis, dat je op basis van de groei van het mos kan bepalen waar het noorden is, zouden we makkelijk kunnen verdwalen , maar de paden waren zo aangelegd, dat dat wel heel knap zou zijn als dat zou gebeuren.
Het was een heerlijke dag, lekker om elkaar weer live te zien en ook nog andere mensen tegen te komen en een praatje mee te maken. Boefie liep monter achter ons aan, hij heeft het ook goed volgehouden, we hebben bijna 10 km afgelegd en hij wilde maar heel even getild worden. We vleiden nog even neer bij een picknickbankje voor een kopje thee en vervolgden toen weer onze eigen wegen. De laatste 5 minuten was ik echt aan het aftellen. De weg bij de Dordtselaan loopt ook licht omhoog en na een uur fietsen en een lange wandeling leek het bijna alsof ik achteruit ging, maar ik heb het gered.
Thuis ging hij knock out. Ik dacht dan ook dat hij wel zou slapen tot na het avondeten, maar stipt om 17 uur ging zijn koppie omhoog en keek hij me aan alsof hij wilde zeggen ‘Komt er nog wat van?’ Zelfs voor de hondendate had hij nog energie. Het bleek, dat er die middag geklaagd was door een paar moeders. De honden rennen namelijk in het losloopgebied, maar soms ook op de andere stukken, daar spelen hun kinderen. Het schijnt dat er zelfs een formele klacht is ingediend. De honden kunnen niet echt borden lezen en het terrein is niet omhekt en gras is voor hun gras. Ga zo maar even kijken of ik kan bemiddelen.
P.s. Ga nu niet massaal naar de Carnisse Grienden. Het bleek dat het bord niet alleen was voor het parkeerterrein, maar dat je het gebied niet mocht betreden. Geen borden kunnen lezen ‘runs in the family’ blijkbaar.
Reactie schrijven