Ik voel me een beetje Herman Finkers ‘Het licht spring op rood, het licht springt op groen, in huis is altijd wat te doen.’ Ik heb geen idee meer hoelang we al in quarantaine zitten, maar ik merk dat er een herwaardering plaatsvind van de verveling en saaiheid. Waar druk, druk, druk altijd mijn norm was, geef ik nu schaamteloos toe, dat ik eigenlijk niet veel doe. Ik geniet intens van mijn hondje en de niksheid. En ik vind dat helemaal oké. Toegegeven ik breek mijn hoofd af en toe nog wel over de ‘ik moet wat doen’- gedachten, vooral als ik aan het eind van mijn geld nog wat maanden over houdt. Het enig wat ik erg moeilijk vind is is het hele social distancing.
Gisteren kwam iemand de laptop ophalen via marktplaats en ik had al bijna mijn hand uitgestoken, ook in de kamer gingen we allemaal in een andere uithoek staan om de koper zijn waar te laten keuren voor aanschaf. Ik vind het ook een foute term, want meer dan ook heb je nu sociale contacten nodig, physical distancing vind ik dan ook gepaster en daar had mijn oude ik ook voor gestreden, maar dit ikje vind ook dit wel prima, dat de term gebruikt wordt bedoel ik, niet het fenomeen an sich. Meer dan ooit heb ik behoefte aan contact, mijn zoon wordt doodgeknuffeld en daar schijn je in de puberleeftijd toch echt een hekel aan te moeten hebben. Ik vermoed dan ook dat hij namens mij aan het Tinderen is geslagen om er na de corona ff afstand van te kunnen nemen. Misschien kwam die man wel helemaal niet voor de laptop……
Ik denk dat ik maar een dubbele afspraak ga maken bij de fysio, al hoop ik niet dat ik weer ingetaped ga worden. Ik heb niet het idee dat het werkt en als ik na het douchen naar buiten ga heb ik ineens een dubbele frozen shoulder. Mijn kuchje is er nog steeds trouwens, maar behalve vervelend (ben niet meer helemaal waterproof), maak ik me er (nog) niet erg zorgen over.
Wel bijzonder hoe snel je ook weer in je oude patroon vervalt, was mijn huis de eerste dagen echt visiteproef, langzaam aan werden mijn zoon en ik weer steeds slordiger. Nu we dan ook echt visite kregen, nou ja, iemand kwam de laptop kopen, moest ik toch weer ff in de actie. Mijn huis is dus nu weer spik-en-span en ik word daar stiekem toch wel gelukkig van, maar het is net als de sauna: als ik geweest ben beloof ik mezelf dat ik dit vaker moet doen, elke week of minstens 2 keer per maand. Vaak ben ik dan weer maanden verder voor ik weer aan de sauna denk. Ook nu heb ik mezelf beloofd om het huishouden weer bij te houden. My new best friend Jelle (red. Jelle Hermus, auteur van Steeds leuker) geeft aan kleine stapjes, dus na geen suiker in de koffie heb ik besloten dat we in ieder geval elke dag het aanrecht leeg maken, als ik dat 2 weken volhoud, dan zit het er in als routine. Nou Jelle, we shall see. Weet niet of dit nou HET ei is waar ik op moet broeden in mijn eierdoos, maar we proberen het gewoon (je moet het boek lezen/luisteren).
Ik heb, in een nieuwe verwoede poging om mijn zoon nog meer aan te krijgen, een heel stroomschema gemaakt van al zijn thuiswerk voor de afgelopen week en de komende weken, zodat hij heel makkelijk kan zien en afvinken wat hij al heeft gedaan. Ik was er stiekem wel een beetje trots op en merkte dat mijn zoon het toch ook wel een handig dingetje vond. HIj stuurde me in ieder geval trots een filmpje dat hij zijn wiskunde had gemaakt :).
Gisterenavond kwam ik er achter dat ik mijn 10.000 stappen niet had gehaald die dag. Ik wilde nog ff klein rondje gaan lopen, maar het miezerde. Ik pakte dus maar mijn yoga-matje en probeerde wat thuisgym. Motivatie- en frozenshoulder-technisch moest ik nog wel ff een hobbel over, maar het lukte me toch om tijdens Expeditie Robinson joggend voor de tv te eindigen. Gelukkig belde een vriendin en dan moet je toch prioriteiten stellen. Ga vandaag maar gewoon zorgen dat ik mijn stappen haal. Ik betrap me er op, dat ik in het begin van het lopen op zoek was naar de poster van de Havenloods om ‘to the rescue’ te komen en dat ik nu vooral op zoek ben naar beren. Misschien toch maar de bingo-kaart uitprinten, wat nou kinderactiviteit.
Reactie schrijven