Mijn verslag gisteren was een beetje kort, ik liep met de hond naar buiten voor zijn dagelijkse portie speelgeluk met de buurhonden en bedacht me dat ik ook nog had aangebeld bij de halve straat gisteren. Ik kwam namelijk de hoek om en de Seat Alhambra die daar geparkeerd stond had zijn lichten laten branden. In eerste instantie liep ik door, maar toen besloot ik toch maar ff te gaan bellen bij de buren of de auto van hen was. Helaas geen succes, maar heb wel nieuwe buren leren kennen. Toen de wijkagent de straat in kwam rijden vroeg ik ‘je hebt er vast geen tijd voor, maar mocht je je vervelen, zou je dan het kenteken kunnen checken, misschien heeft deze persoon wel een vitaal beroep?’ Weer zo’n zin die ik een aantal weken geleden nooit zou hebben uitgesproken.
Het was rond 21 uur, maar het was al schimmig en stil buiten, zo kende ik mijn wijkie helemaal niet. En ik had er ook al heel wat uren ’s nachts rondgelopen. Er reden auto’s zonder licht hard richting Vuurplaat, de ratten zaten gewoon brutaal langs de dijkrand geïrriteerd dat er weer een mens en hyperactief hondje voorbij kwamen, er zaten wat junks op de dijk, ik groette en wees ze op de 1,5 meter en ging toen maar iets sneller naar binnen.
Normaal gaat Boefie altijd uitgebreid na het eten en dan nog voor het slapen gaan, maar dit keer wilde hij niet echt met mijn zoon mee. Die belde me na 5 minuten op. Toen ik opnam en hij fluisterde raakte ik eerst in paniek, want hij is al meerdere malen lastig gevallen en bedreigd de afgelopen periode, maar nu bleek hij +gewoon te zingen en belde hij voor toestemming of hij al naar huis mocht, hond had alles al gedaan en trok richting huis, hij wilde niet meer mee lopen. En zo kwam het dat ik om 21 uur toch nog maar een keertje ging (en had ook mijn 10.000 stappen nog niet gehaald die dag).
Rond middernacht wilde mijn zoon mijn slaapkamer binnen lopen om een 1 april-grap met me uit te halen, maar ik voelde dat waarschijnlijk aan mijn water, of ik moest gewoon naar het toilet en was het geen water, maar hij schrok zich wild toen hij me al filmend ineens op de gang tegen kwam. Nou weet ik nog niet wat hij wilde doen, maar hij heeft geen 2e poging meer gedaan. Ik heb hem in de ochtend gewekt met dat de toetsweek toch doorging, dat ze een online modus hadden gevonden, maar ook die 1 april-grap sloeg niet aan. Zou de Corona-crisis ook mijn humor hebben aangetast?
Kent iemand toevallig een goede autosloperij? Het liefst 1 die mijn auto ook gewoon komt ophalen. Ik kreeg weer een herinneringsmail dat hij weer gekeurd moest worden en had met de garage afgesproken, dat we dat niet meer gingen doen. De laatst keer dat ik er in reed gaf hij ook weer motorstoring en was mijn tank leeg, dus het is nu echt klaar. Hij staat nu ook werkeloos voor de deur en alhoewel ik wel weer graag een nieuwe wil, vooral als ik met mijn zoon richting ziekenhuis moet, maar ik hoop dat dat nu ook ff niet hoef nu we aan huis gekluisterd blijven.
Onze vaste hondendate breidde zich gisteren ineens uit, naast Freek, Bella en Nike kwamen ook Mia, Lucky en Tarzan langs. ‘Grappig dat de naam iets zegt over de hond, maar ook over de baas,’ dacht ik, maar laat ik dat maar niet opschrijven. In de middag claimde mijn zoon mijn aandacht, we gaan ‘the 100’ nog een keer kijken. Een serie die we ooit begonnen waren, maar nooit hadden afgekeken. We begonnen weer opnieuw. Mijn telefoon werd afgepakt, mijn laptop dichtgeklapt en ook het huis-aan-huiskrantje moest het ontgelden: alleen samen TV kijken, gelukkig maar 2 afleveringen. Ik vind het heerlijk om ff alleen 1-op-1 dingen met mijn zoon te doen, maar vaak zijn die dingen dan wel de dingen die vooral hij leuk vindt.
Ik heb ook nog even meegedaan met een onderzoek van 2 studentes over de Afrikaanderwijk, terwijl mijn hondje constant om aandacht vroeg en door het beeld bleef lopen, ook piepte hij bij de verwarming. Ik had hem namelijk een keer in de vensterbank gezet en blijkbaar was dat voor hem een succes. Ik heb dan ook een soort trapje gemaakt, zodat hij er nu zelf op kan komen. Stoel, poef en kussens op elkaar gestapeld en het werkte zowaar. Hij kon er zowel zelf op als af. Ik moest wel de aloë vera plant veilig stellen want anders gingen de gebreide vogeltjes er aan en de beer staat nu op een kunstplant, maar ook dat was geen moeite voor mijn nieuwe grote liefde. Hij kreeg zelfs zijn eigen kleedje toen hij bibberend op de vensterbank lag. Kings mansion.
Hij kreeg die middag van Andy een klein blikje kattenvoer, Gourmet, en was er dolblij mee. Ik die avond wat minder, want hij kreeg er enorme spuitpoep van. En aangezien hij net zo hoog is als het gras bleef dat zo mooi aan zijn vacht hangen. Ik heb de grootste schade met een papieren zakdoekje weggehaald, maar bracht hem weer naar huis, waar mijn zoon met een washandje de rest ontdeed. Ik ging nog ff lopen met Jelle op mijn hoofd en wordt echt blij van dat boek en zijn eierdoos. Ik besloot ter plekke de suiker te schrappen uit mijn koffie (begin met een kleine verandering in je eetpatroon naar gezondere voeding en houd dat een paar weken vol en doe dan het volgende). Het was best te drinken. Weet niet of die 4 toffifees daarna onderdeel zijn van het minder suiker, maar dat terzijde. Vandaag maar een paar extra bakkies zetten, want het-weer-kamperen-in-de-woonkamer-idee heeft afgelopen nacht niet goed uitgepakt. Ga ook de tulpen redden, Boefie heeft ze zeker een week met rust gelaten, maar dat is nu over. Zijn vast uit Amsterdam.
Reactie schrijven