Ik wilde naar bed, mijn zoon wilde blijven gamen, zijn vrienden zijn ook nog allemaal online. Normaal gaat om 21.30 uur de computer uit, maar nu blijft hij langer draaien. Terwijl houseparty voor hem ligt praat hij al gamend de dag met iedereen door, zijn lifeline naar buiten. Ik ben minder streng vwb het gamen, maar wil ook niet dat hij uren blijft zitten, hij mag nog heel even. Het piekeren hierover heeft me van de slaap gehouden en een half uur later komt mijn zoon checken of ik al in dromenland aan het rondwandelen ben. Hij kruipt ff bij me in bed om te kletsen. We verzinnen de Corona Pot. Morgen zoeken we een pot waar we allerlei activiteiten in doen en elke dag trekken we dan een lootje en gaan we samen die activiteit doen. Chinees leren, zingen, dansen, mediteren, dat soort dingen. Vooral nieuwe dingen, of dingen die we nog niet zo goed kunnen. Hij schreeuwt iets te enthousiast KOKEN, ik snap de hint.
De volgende ochtend doe ik de hond, duik ik de douche in en besluit om weer gewoon kleding aan te doen, de zon schijnt, dus ga vast iets langer naar buiten met Boefie. Andy op de app, we spreken af op de dijk op gepaste afstand. Boefie gaat los bij de losloopzone en trekt al gauw de aandacht van enkele schattige kindjes, ze hebben samen de grootste lol. Op de weg terug raakt Boefie verstrengeld met zijn riem tussen het wiel van Andy’s fiets. Ik maak hem los en we doen een poging om de riem los te wrikken, zwaar in overtreding op de 1,5 meterregel. Het lukt ons en gelukkig ook voordat Boefie ervandoor zou gaan. Yes, heb weer wat te vertellen 😊.
Mijn zoon ontwaakt als ik thuis kom en ik begin enthousiast over de pot. Neeh, klinkt het semi-verveeld en hij duikt zijn kamer weer in, ik hoop voor schooldingen. Mijn fysiotherapeut belde, ik mag weer. Ik maak een sprongetje, ik val in een grijs gebied, heb wel een medische verklaring, maar is het medisch noodzakelijk? Ik vind van wel. We maken een afspraak onder voorbehoud voor volgende week. Ik hunker nu al naar de aanraking, eh pijnverlichting.
Al bellend, facetimend en mailend kom ik ook deze dag weer door. De rondjes met de hond zijn net wat langer dan normaal, vaak trekt hij het niet met zijn korte pootjes, buiten is het elke dag zondag. We zijn de eersten die gebruik maken van de net geïnstalleerde waterkraan tegenover het politiebureau Maashaven. De mannen zijn net klaar en zitten voldaan na te praten in de zon, op gepaste afstand.
Ik zal nog even een misverstand uit de wereld helpen, ik lees niet elke dag een boek. Het lijkt zo doordat ik tot nu toe elke dag een andere boektitel heb genoemd, maar dat komt, omdat ik altijd in meerdere boeken tegelijk lees. Nou ja niet tegelijk als in met 3 boeken in je hand, maar de ene dag lees ik boek 1 en de andere dag weer een ander boek en ook niet elke dag. Ik heb ook vaste leesplekken. De wc is voorbehouden voor de Happinez en de Flow, het bed voor de fysieke boeken en buiten en (zeldzaam) in de woonkamer luister ik storytel. Nu beluister ik Rutger Bregman, vooral als mijn zoon ook in de buurt is en heb ik dus nu Youpie uitgelezen, vond ik wel toepasselijk in deze corona-tijd. Heb van Andy ook een boek gehad, er ligt nog een stapel in de slaapkamer en mijn boekenplank op storytel heeft zich ook al goed gevuld, ik kan dus nog ff vooruit. Nou ja vooruit, ik zit vooral stil, het enige wat echt vooruit gaat is de omvang van mijn buik, dus ga nu maar weer ff powerwalken met de hond, voordat ik dichtgroei. Stay safe.
Reactie schrijven